Gittepetit revalideert

Inmiddels ben ik aan mijn vijfde week van de pijnrevalidatie bezig. En het is heftig, intensief, zwaar en confronterend. Op Instagram vertel ik er af en toe iets over. En ik krijg daar zoveel reacties op dat er ik graag wat uitgebreider over vertel. Omdat ik graag deel wat mij bezighoudt en omdat ik merk dat anderen het fijn vinden om te lezen wat ik meemaak en leer en daar soms voor zichzelf ook wat uithalen om mee aan de slag te gaan. En dat vind ik dan weer fijn.
Dus ik laat jullie graag een beetje meekijken in mijn revalidatiedagboek.



In mijn vorige blogpost vertelde ik waarom ik begon aan dit revalidatietraject en wat ik ervan verwachtte. Je kunt het hier teruglezen.

Inmiddels weet ik zeker dat je het met alleen magie niet redt ;-) Het is echt keihard werken, op alle fronten.

Een groot deel van de revalidatie richt zich op het vinden van een balans tussen belasting en belastbaarheid. Waarbij belasting staat voor wat je doet en belastbaarheid staat voor wat je aankunt. Ideaal is natuurlijk dat belasting en belastbaarheid even groot zijn, dus dat je precies zoveel doet als je aankunt. Maar dat is de ideale wereld. De meeste mensen met chronische pijn (en vermoeidheid) doen op goede dagen teveel en op slechte dagen te weinig. Gevolg op lange termijn is dat je lichaam niet weet wat voor jou de juiste belastbaarheid is. Als je steeds teveel doet krijgt je lichaam onvoldoende tijd om te herstellen. En als je steeds te weinig doet, verlies je spierkracht en conditie.
Daarom is het heel belangrijk dat je je bij wat je doet niet laat leiden door je klachten, maar door de tijd. Tijdcontingent handelen heet dat, in tegenstelling tot klachtcontingent handelen wat ik tot nu toe deed.
Daarvoor is het noodzakelijk dat je inzicht krijgt in hoe je het tot nu toe aanpakt, hoe je je activiteiten verdeelt over de dag. En dus heb ik dagenlang de hele dag door opgeschreven wat ik van kwartier tot kwartier deed. Echt alles!



Daarna moest ik van al deze activiteiten aangeven hoe lichamelijk belastend ze voor me zijn. En aan die waardering hangt dan een puntensysteem. Zo valt voor mij bijvoorbeeld een half uur stofzuigen in de categorie 'zwaar' en kost me dat 3 punten. Een half uur koken is voor mij minder belastend en kost me 2 punten. En een kwartiertje mediteren is -1/2 omdat het lichamelijk ontspannend is en daardoor mijn lichaam weer even 'bijtankt'.

Toen ik alle activiteiten gewaardeerd had met punten heb ik mijn lijsten er weer bij gepakt waarop staat wat ik de hele dag deed. En dan ga je aan al die activiteiten punten toekennen en per dag optellen. Op die manier geef je elke dag de hoeveelheid punten die je verbruikt en krijg je inzicht. Ik berekende vervolgens het gemiddelde aantal punten bekeken over vijf dagen. Dat is dan je basislijn, dus de hoeveelheid energie die elke dag je nu kost. Bij mij was dat 23,4. Om verantwoord te gaan plannen moest ik een beetje onder dat getal gaan zitten en kwam ik uit op 21.
Dit hele proces wordt overigens heel intensief begeleid door mijn ergotherapeute, zowel in de groep Belasting/Belastbaarheid als in individuele gesprekken. Want het is echt best ingewikkelde materie. 

En toen kon ik eindelijk mijn dagen tijdcontingent gaan plannen. Dat kun je op verschillende manieren doen, bijvoorbeeld met een vast schema per week of in je agenda. Om het inzichtelijk te maken heb ik gekozen voor kaartjes waarop ik de activiteit schrijf, de tijd die het kost en de hoeveelheid punten die het kost (of oplevert).



De gekleurde tapejes zijn om onderscheid te maken tussen bijvoorbeeld huishoudelijke activiteiten (zwart;-)), ontspannende activiteiten en therapieën. De oranje kaartjes zijn de elke-dag-kaartjes zoals ontbijten, douchen en de hond uitlaten.

Elke avond maak ik nu een planning voor de volgende dag waarbij ik op ongeveer 21 punten moet uitkomen. En dat is nog best een gepuzzel. Het zal echt nog wel even duren voordat dat er goed inzit.

Wat ook best wel een dingetje is voor mij is voelen. Ik ben de laatste jaren een beetje vervreemd van mijn gevoel. Het is makkelijker om dingen weg te stoppen of weg te lachen, dan doen ze niet zo zeer. Maar op lange termijn doe je daar jezelf geen plezier mee. Dus probeer ik weer een beetje in contact te komen met mijn gevoel. Voor mij is muziek daarbij een goed hulpmiddel. En daarom ben ik ook zo ontzettend blij met mijn nieuwe platenspeler. En al mijn nieuwe oude platen. Van jeugdherinneringen door Nicole, Nana Mouskouri en Vicky Leandros tot de rustgevende stem van Don Williams en de warmte van John Denver. Ze helpen me enorm.



Waar ik ook enorm van geniet is alle motiverende en steunende post die ik ontvang van lieve mensen op Instagram. Die kaarten gaan allemaal in mijn dagboek.



En af en toe verwen ik mezelf. Want hoewel ik vaak denk dat ik er nog lang niet ben, weet ik ook wel dat ik heel goed bezig ben. En dat Rome ook niet in één dag gebouwd is. Gewoonten die je al jaren hebt, verander je niet van de ene op de andere dag. Dus ik probeer mild te zijn voor mezelf. En een leuk tijdschrift, een mooie bos bloemen of een boswandeling helpen daarbij. Hoewel die boswandeling dan wel weer best veel punten kost!



Mijn dagen zitten momenteel behoorlijk vol. Met plannen, therapie, huiswerk, huishouden en werken. En daarnaast heb ik ook een vol hoofd met wat allemaal nog moet gebeuren, met proberen mild voor mezelf te zijn en alles toch zo goed mogelijk willen doen.

Gelukkig leer ik steeds beter dat ik niet alles alleen hoef te doen, zélf hoef te doen, op een bepaald moment hoef te doen en in één keer hoef te doen. En dat scheelt een boel. Zo heb ik het gemak van online boodschappen bestellen ontdekt. Wilde dit eigenlijk niet omdat het veel duurder is. Maar wat is het fijn om ze in je keuken gezet te krijgen zodat je ze alleen even hoeft op te ruimen!



Door al deze nieuwe inzichten kan ik nu ook regelmatig bewust tijd inplannen voor leuke dingen. Want dat leer ik ook. Voorheen plande ik alles wat 'moest' eerst en als er dan nog tijd overbleef kon ik iets leuks doen. Vaak was de energie dan al op en kwam er weinig van. Nu verdeel ik dat beter. De leuke dingen zijn minstens zo belangrijk als de huishoudelijke dingen. Dus maak ik soms mooie post of haak ik een beetje. En ja, dat kost me dan punten. Maar het levert een heleboel mentale energie op!

Dus er komt meer balans. Over een tijdje dan. Als ik dat geplan helemaal onder de knie heb. Ik heb goede hoop.

Ik hou je op de hoogte.