Het eind komt in zicht...

Vandaag begin ik aan week 13 (van 14!) van mijn pijnrevalidatietraject. Een paar weken geleden was ik even in paniek omdat ik toen net over de helft was. Wat als ik straks klaar ben? Hoe moet het dan? Dan moet ik het helemaal zelf doen. Wat als ik dan weer terugval in al mijn oude gewoonten?

Waarom moet ik dat nu zo doen?

Beetje rare vraag hè? Maar deze vraag helpt mij enorm.
Het geheim is om de klemtoon steeds op een ander woord te leggen. En dan kom je erachter dat het niet slechts één vraag is...

Gittepetit revalideert

Inmiddels ben ik aan mijn vijfde week van de pijnrevalidatie bezig. En het is heftig, intensief, zwaar en confronterend. Op Instagram vertel ik er af en toe iets over. En ik krijg daar zoveel reacties op dat er ik graag wat uitgebreider over vertel. Omdat ik graag deel wat mij bezighoudt en omdat ik merk dat anderen het fijn vinden om te lezen wat ik meemaak en leer en daar soms voor zichzelf ook wat uithalen om mee aan de slag te gaan. En dat vind ik dan weer fijn.
Dus ik laat jullie graag een beetje meekijken in mijn revalidatiedagboek.

Vandaag is de dag...

Al een paar maanden heb ik toegeleefd naar vandaag: de start van mijn revalidatietraject.