Eigenlijk doe ik het nooit, maar dit jaar voel ik de behoefte om terug te kijken op het afgelopen jaar. Er is veel gebeurd. Mooie dingen, maar ook heel verdrietige.
Op deze laatste dag van het jaar mijn terugblik in negen foto's. Ik zette ze in chronologische volgorde.
1. Naar het ziekenhuis
Na een zeer heftige pijnaanval (natuurlijk midden in de nacht) en een echoscopie bleek ik galstenen te hebben. En die moesten er uit. De operatie viel reuze mee, maar ik had nog lang last van de nawerking van de narcose. Wat was ik ontzettend moe. Ik bleef drie weken thuis om bij te komen. Gelukkig had ik hulp van mijn twee kanjers en onze vaste bezoeksters en kon Gittepetit's creatieve ontmoetingsplek gewoon doordraaien. Zo fijn.
2. In de Margriet
Na een telefonisch interview en een heuse photoshoot in Amsterdam stond ik in april ineens in het weekblad Margriet. Erg onwerkelijk maar stiekem heel leuk!
Ik was (via een tip van Sil op Instagram) gevraagd om mee te werken aan een artikel over vrouwen die veel online te vinden zijn. Ze zochten nog iemand die internet gebruikt vanuit de creatieve hoek. Nou, haha, dan zijn ze bij mij aan het juiste adres!
3. Een nieuw plekje
Zoals ik in mijn vorige blogbericht schreef, vond ik na een stressvolle periode een prachtig nieuw pand voor mijn ontmoetingsplek. Op 1 juni namen Anneke en ik de sleutel in ontvangst en kon het ontvetten en schilderen beginnen.
4. Op de Dwalerij
Om wat meer bekendheid te krijgen stonden we eind juli op de Dwalerij. De Dwalerij is een zondagsmarkt in het Dwaalgebied van Tilburg, in de Noordstraat en Nieuwlandstraat. Er zitten leuke winkels, er staan kraampjes en je kunt er van alles eten en drinken. Erg gezellig. We maakten kleine pakketjes met een mooie kaart, een flyer en wat lekkers. Die deelden we uit aan voorbijgangers.
5. Biggen knuffelen
Het stond al een tijdje op mijn bucketlist: knuffelen met een biggetje. Maar waarom wachten en uitstellen? Ik keek eens rond op internet en vond een varkensboerderij in de buurt. En wat was het fijn om dat warme zachte lijfje tegen me aan te houden. Ik heb genoten van elke seconde.
6. Afscheid van buurman Herman
Een van de verdrietigste momenten dit jaar was het overlijden van mijn buurman Herman.
Herman woonde een stukje verder in mijn wijk. Ik begon met terugzwaaien naar hem en geleidelijk aan werd ik zijn mantelzorger.
Doordat Herman was gestopt met nierdialyse was hij ineens een terminale patiënt en ging het allemaal heel snel. Sneller dan ik had zien aankomen...
Ik begeleidde hem op woensdag naar het ziekenhuis en op zondagmiddag bezocht ik hem nog op zijn verjaardag. Toen is ook deze foto gemaakt. Diezelfde nacht overleed hij. Mijn lieve, betrokken, koppige buurman Herman. Wat ben ik blij met deze foto.
7. Open huis
Op zondag 3 september hielden we open huis op ons nieuwe plekje in de Molenstraat. Er was informatie over alle bestaande en nieuwe activiteiten en je kon aanschuiven voor een paar korte workshops. Met de hulp van Anneke, Marjolein (mijn twee rechterhanden) en de vaste bezoeksters ontvingen we heel veel enthousiaste mensen. Het was een onvergetelijke dag.
8. Mijn meisje
Ach, mijn allerliefste Jitske. Wat kan ik over mijn lieve trouwe hondenmeisje zeggen zonder meteen weer te gaan huilen? Het verdriet is nog vers.
Ik ben dankbaar dat ik een hele dag met haar had waarop ik bewust afscheid van haar kon nemen. We knuffelden heel erg veel en ik maakte nog een heleboel foto's. Het was vreselijk verdrietig, maar zo waardevol.
En nu kan ik nog steeds geen dutje op de bank doen omdat ze niet meer tegen me aan komt liggen...
9. Haken voor het goede doel
Haken voor anderen doen we graag bij Gittepetit. We hebben al zelfgemaakte cadeautjes weggelegd in het dorp, we haakten een sjaal voor onze lieve vriendin Thea, we haakten een deken voor een ziek jongetje en we haakten een deken voor GGDW2018, de grootste gehaakte deken van de wereld. En in december haakten en maakten we 135 kleine cadeautjes voor mensen die een extraatje verdienen met kerst.
En een nieuw project komt er al weer aan: vanaf volgende week gaan we carebags haken en breien voor vrouwen met borstkanker. Hier vind je daarover meer informatie.
Al met al was 2017 een bewogen jaar voor me, zowel privé als op het gebied van mijn ontmoetingsplek. Ik ben heel benieuwd wat 2018 gaat brengen.
Ik wens jullie allemaal een prachtig nieuw jaar, vol gezelligheid, goede gezondheid, lieve mensen om je heen en heel veel creativiteit.
xxx
Brigit.
ja Brigit het was me het jaartje wel voor je. Ik wens je vooral heel veel warmte in het nieuwe jaar. Leuke ontmoetingen en heel veel liefde van de mensen om je heen.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel meis. Ja, het was een 'bewogen jaar' zoals ze dan zo mooi zeggen. Toch waren ook de verdrietige momenten heel waardevol. Al doet het nog behoorlijk zeer.
VerwijderenIk wens jou ook een heel mooi jaar. Ik hoop dat al je wensen uitkomen.
Liefs,
Brigit.
Wat heb je jouw jaar mooi beschreven. Ik hoop voor jou op weer veel bijzondere, waardevolle momenten in dit nieuwe jaar. X
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor je compliment en mooie nieuwjaarswens Daphne. Ik wens jou en degenen die je lief zijn ook een heel mooi jaar, gevuld met balans en mooie momenten. Xxx
VerwijderenHoi, wat een bewogen jaar heb jij achter de rug. Leuk om je weer tegen te komen in de blogwereld naast IG.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een heel mooi liefdevol en creatief 2018 toe.
groetjes,
lize
Dank voor je lieve reactie Lize.
VerwijderenVoor jou ook een creatief en gezellig jaar.