zondag 18 januari 2015

Vriendschap...een illusie?


Bovenstaande tekst heb je vast herkend. Hij komt uit het liedje 'Vriendschap' van Het goede doel.

Altijd als ik dit liedje hoor word ik een beetje verdrietig. Omdat er mensen zijn die zo over vriendschap denken.

Toen ik studeerde had ik een vriend, mijn beste vriend. Ik deelde alles met hem. We belden elkaar dagelijks uitgebreid ook al zagen we elkaar elke dag op de opleiding.
En toen werd hij ziek, mijn beste vriend. En onze vriendschap werd nog dieper. Hij deelde zijn angsten met me en ik was er voor hem, zoals hij er ook altijd voor mij was. En hij waardeerde dat. Enorm.
We stuurden elkaar heel veel kaarten, zeker toen hij te ziek was om bezoek te ontvangen. Ik heb ze allemaal bewaard. De meesten zijn zo verbleekt dat ze bijna niet meer te lezen zijn, maar ze zijn me allemaal heel dierbaar.


En toen ging hij dood. En was ik lange tijd ontroostbaar. In mei is het twintig jaar geleden dat hij overleed, maar ik weet nog zo goed hoe ik me toen voelde. Ik voelde me tekortschieten als vriendin omdat ik er op het laatst niet voor hem was geweest. Ik voelde me schuldig omdat ik niet was gebleven toen ik hem die laatste keer bezocht in het ziekenhuis. En dus geen afscheid had genomen. Maar er was die avond al bezoek en ik kwam al zo vaak. Dus ik zei: "ik zie je morgen" en ik ging naar huis. Die nacht is hij overleden. 
Veel later besprak ik mijn schuldgevoel met zijn vader. En hij zei tegen me: "Als je iets doet waarvan je op dat moment denkt dat het goed is, dan kun je daar later nooit spijt van hebben." En dat heeft me enorm geholpen, ook in latere situaties.

Dit was mijn eerste ervaring met het verlies van een vriendschap. En ook meteen de heftigste en de meest definitieve. Maar natuurlijk niet de laatste. In de loop der jaren zijn vriendschappen ontstaan en vriendschappen verwaterd, of beëindigd. 

Soms gaan de dingen nou eenmaal zoals ze gaan en groei je uit elkaar. En dan kom je er na een tijdje achter dat de behoefte om de ander te spreken of te zien er niet meer zo is. En bij die ander blijkbaar ook niet, want hij laat ook niets van zich horen. 

En soms merk je dat een vriendschap aan het verwateren is, maar wil je dat niet. Omdat deze vriendin je te dierbaar is, omdat je samen teveel hebt meegemaakt, omdat je haar niet wilt missen in je leven.

Net voor kerst stuurde ik een van mijn twee beste vriendinnen een kaart waarop ik mijn gevoel uitsprak over hoe ik me voelde en over onze vriendschap. Dat ik me het afgelopen jaar niet zo gesteund had gevoeld door haar terwijl ik door een moeilijke tijd ging. Met dat gevoel liep ik al heel lang rond en ik wilde dat met haar delen. Haar vragen of ze dat herkende. Want dat doen vrienden. Dacht ik. 
Ze stuurde me onderstaand kaartje terug.


Ik was blij dat ze me begreep en een kaartje had uitgezocht om me op te vrolijken. Ik draaide het kaartje om en kreeg een klap in mijn gezicht. Ze schreef dat ze niet verantwoordelijk is voor hoe ik me voel en dat ze zich niet herkent in mijn verhaal. Als ik behoefte heb om iets uit te praten kunnen we wel een afspraak maken...
Ik heb de hele avond gehuild. Ben er nog verdrietig van. Ik denk dat het een beetje rouwen is, het 'sterven' van een vriendschap. Meer dan 30 jaar lief en leed deelden we. En nu lijkt ze wel een vreemde.

En toch, ondanks alles, geloof ik nog steeds in de kracht van vriendschap. Als ik denk aan mijn andere lieve vriendin en mijn allerliefste zus word ik blij. En als ik zie hoe voorzichtig nieuwe vriendschappen ontstaan met mensen die ik leer kennen via internet, weet ik het zeker: vriendschap is geen illusie.

33 opmerkingen:

  1. Slik tranen in mijn ogen, zo herkenbaar. Dit jaar een vriendschap beëindigd omdat alles van 1 kant kwam en ik niet in een negatieve spiraal wil komen omdat het leven anders loopt dan je zou wensen.
    En ik een warm bad heb gevonden op IG en dat vooral merkte toen Jort geboren werd en jijpost stuurde, ook toen ik in het ziek was.
    Elkaar niet kennen en toch een verbondenheid voelen. Bedankt daarvoor je bent een fijn mens. Laat rusten wat je teveel energie kost , makkelijker gezegd dan gedaan , maar het proberen waard.
    Fff carla

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi lieve Carla, ik had geen idee dat ik zoveel zou losmaken bij zoveel mensen met mijn verhaal. Toch voelt dat wel fijn. Het geeft een verbondenheid. En ja, dat warme bad voel ik zeker ook zo.
      Wat verdrietig dat jij het ook meemaakte. Maar als je niet zoveel energie te vergeven hebt, zoals wij, dan is het heel belangrijk die goed te verdelen en alleen aan mensen en zaken die ertoe doen. Maar het blijft denk ik een levenslang proces om dat goed te doen... Kunffel!

      Verwijderen
  2. Wat een mooi stukje Brigit. Ik denk dat iedereen dit herkent. Met vrienden of moet je dan kennissen zeggen? Maar voor een paar jaar geleden ook met mijn ouders. Na veel problemen en elkaar niet meer begrijpen. Er zijn een paar jaar van zwijgen over heen gegaan. Nu gelukkig al weer een jaar dat we elkaar zien en spreken. Soms heeft het leven tijd nodig. Tijd om te verwerken of tijd om verder te bouwen. Liefs, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn dat het weer loopt met je ouders Helma. En ja, soms hebben dingen tijd nodig. Welke kant het ook op gaat in het leven. Dank voor je lieve en open reactie. Knuffel!

      Verwijderen
  3. Ik heb het op IG ook al gezegd mop .... je openheid is mooi, eerlijk en puur en raakt een gevoelige snaar bij velen. Zo ook bij mij. Vriendschap is kostbaar .... valt het weg dan is het gevoel van verlies te vergelijken met rouwen. Vriendschap is kwetsbaar zijn, verwachtingen hebben, niet willen teleurstellen maar soms wel teleurgesteld worden, lief en leed delen .... en soms blijkt dan vriendschap helaas geen vriendschap te zijn. Ik geloof zeker ook nog steeds in de kracht van vriendschap, maar ben door zelfs een recente ervaring, wel voorzichtiger geworden (en dat is jammer). Dikke knuffel en dank voor een onwijs mooi blogje!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel lieve Moos voor je lieve ontroerende woorden. Wat jammer dat we op onze hoede moeten zijn en ons niet meteen meer vol durven geven. Terwijl dat precies is hoe we eigenlijk allebei wel zijn denk ik: vol erin, je 100% geven. En dan loop je een grotere kans gekwetst te worden. Maar die neem ik dan toch maar voor lief denk ik... Dikke zoen!

      Verwijderen
  4. Brigit, ik zit hier met tranen in mijn ogen door het lezen van jouw blog. Wat een super vader heb je dat hij zoiets moois zegt.
    Vriendschap en kwetsbaarheid, het een kan niet zonder de ander.
    Vriendschap is je open stellen voor een ander, is er zijn voor een ander, is iets laten groeien tussen jullie, is zoveel. Vriendschap is samen een weg gaan, is samen gaan, is mee gaan op dezelfde weg. Soms gaat de een even een andere weg dan de ander en verlies je elkaar even uit het zicht. Soms stopt het hiermee en soms vind je elkaar weer terug en ga je weer samen verder.
    Ik vind het jammer dat jouw "vriendin" zo reageerde. Misschien is er iets gebeurd waardoor ze zo reageerde maar bij jou doet het ontzettend veel pijn. Inderdaad afscheid nemen is steeds een stukje rouwen. Maar ik vind het fijn dat jij je nog steeds open stelt voor nieuwe vriendschappen.
    Door oa jou, durf ik me weer open stellen voor vriendschap, heel voorzichtig. Ik ben teveel kwijt geraakt en merk nu pas dat ik me te lang heb afgesloten voor vriendschap. Soms weet ik niet eens meer hóe dat voelt, hóe dat is. Maar beetje bij beetje komt het.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben helemaal ontroerd door jouw reactie Lut. Je beschrijft vriendschap echt prachtig. En ja, ik heb een fijne vader, maar het was de vader van mijn vriend die me de wijze raad gaf. Tot op de dag van vandaag helpt me dat. Vroeger kon ik soms moeilijk kiezen, over wat dan ook. Maar nu denk ik: als ik nu kies wat goed voelt, is het goed. En dat werkt.
      En ik ben heel blij als ik een piepklein kiezelsteentje eraan kan bijdragen dat jij je weer wat openstelt. We hebben andere mensen nodig in het leven Lut. Niemand kan het alleen. En niemand hoeft het ook alleen te doen. Je weet me te vinden hè?! Hele dikke knuffel! XXX

      Verwijderen
  5. Zo verdrietig. Soms helpt het voor jezelf om er later toch nog het gesprek over aan te gaan is mijn ervaring. Daarvoor was het alleen in mijn hoofd over, daarna kon ik het echt loslaten. Gelukkig kan het ook anders is mijn ervaring!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je reactie Jantine. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Voorlopig was het fijn het van me af te schrijven en hier steun te vinden. Ik laat het even rusten nu. Dankjewel!

      Verwijderen
  6. JIj bent zo mooi
    Jij bent zo bijzonder
    Een wereld met jou erin
    Is als een wonder
    Jouw lach
    Jouw foto's vol kleur
    Maken voor mij
    Een wereld met een beter humeur

    Vriendschap is geen illusie
    Want jij bestaat écht

    4 ever a friend

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je mooie gedicht! Ik zou graag weten wie je bent, dan kan ik je beter bedanken. En via mail mag ook hoor! XXX

      Verwijderen
    2. Je weet wel wie :)

      Was vergeten me te registreren

      Verwijderen
  7. Mooi geschreven en o zo herkenbaar. Ik vind vriendschappen heel mijn leven al moeilijk, misschien doordat ik te veel zie of hoor door de regels heen of dat ik te veel een pleaser ben. En toch ga ik elke keer weer de uitdaging aan voor een vriendschap, want het kan je ook heel veel goeds brengen!
    Twijfel niet aan jezelf mooi mens!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is het hè?! Als een vriendschap goed is geeft het je zoveel! En dat pleasen, dat herken ik zo. Maar dit jaar ga ik daar mee aan de slag. Ik ben me er meer bewust van en probeer steeds meer te voelen wat ík echt wil. En dat ook aan te geven. En dat zijn nog hele kleine stapjes hoor, maar dat voelt echt heel goed. Langzaamaan kom je er dan wel. Mijn motto: doe wat voor jou goed voelt, want kritiek krijg je sowieso!
      Dankjewel voor je reactie!

      Verwijderen
  8. Ik ben al vaak teleurgesteld in vriendschappen en ben ook erg kritisch. Ik vind niet zomaar iemand een vriendin. Ben ook graag op mezelf en vaak past daarmook niet iemand anders meer bij maar dat is goed voor mij. Een echte vriendschap is voor mij dat je jezelf mag zijn met al je nukken zonder dat iemand afhaakt, om eerlijk te zijn ben ik die nog niet tegengekomen..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb of eigenlijk dus had twee goede vriendinnen. That's it. En ik ben ook heel graag alleen. Maar het is wel heel fijn als je iemand hebt waar je je ei kwijtkunt. Die jou kent en kan meedenken als je ergens niet uitkomt.men die je neemt zoals je bent. En ja, die mensen liggen zeker niet voor het oprapen. Maar ze zijn er echt hoor!
      Dankjewel voor je reactie. XXX

      Verwijderen
  9. Mooi geschreven Brigit. Ook ik ben te vaak teleurgesteld in vriendschap en het komt nu vaak niet verder dan een oppervlakkige vriendschap. Ik ben ook graag erg op mezelf en maakt het een stuk lastiger.
    Ik heb in oktober een goeie vriend teruggevonden, 25 jaar heb ik hem niet gezien, jaren heb ik naar hem gezocht maar niet gevonden. Maar opeens was hij er weer, en het voelt als vanouds. Toch merk ik dat ik het moeilijk vind om mezelf te zijn bij hem omdat ik bang ben hem kwijt te raken. Ik zal hierin weer vertrouwen moeten krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat bijzonder dat je je vriend teruggevonden hebt! Als er zo lang tussen zit, zul je denk ik dat vertrouwen weer moeten opbouwen samen. En misschien ook uitspreken waarom jullie elkaar uit het oog zijn verloren... Maar ik denk dat het zeker de moeite waard is om in deze vriendschap te investeren.
      Wat fijn dat je gereageerd hebt. XXX

      Verwijderen
  10. Dank voor je lieve woorden Sil. Je hebt helemaal gelijk. Het stomme is dat ik dacht dat dat hier het geval was. We zagen elkaar niet zo vaak, maar pakten steeds de draad gewoon weer op. Behalve nu dan... Liefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooi en klopt helemaal. Je moet soms accepteren dat je als vrienden een andere weg gaat in het leven, maar makkelijk is dat niet. Ik heb mijn ´echte´ vrienden leren kennen doordat ik niet meer dichtbij woon. De mensen waarvan ik verwacht dat ze me zouden opzoeken (in ieder geval voor mijn bruiloft) en waar ik al jarenlange vriendschappen mee heb, zijn nog nooit geweest. En toen ik in Nederland was, kwam ik helaas tot de conclusie dat we maar weinig meer delen en uit elkaar gegroeid zijn. Aan de andere kant zijn wél mensen langs geweest waarvan ik nooit gedacht had dat ze zoveel moeite zouden doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het heeft allemaal te maken met verwachtingen denk ik. Verwachtingen die je zeker mag hebben als je vrienden bent. Het is geen wedstrijd van wat ik voor jou doe moet je ook voor mij doen. Maar als ik veel investeer in een vriendschap gaat het niet werken als de ander het laat afweten. En als je echt goede vrienden bent, kun je dat naar elkaar uitspreken. Als je dat gevoel niet hebt, zit het misschien toch niet helemaal goed...
      Wij hebben een vriend die acht jaar geleden naar Spanje is verhuisd. We zien hem een keer of vier per jaar en het is altijd alsof hij gewoon even binnenloopt en alles gaat weer verder waar we gebleven waren.
      En dat laatste wat je schrijft herken ik ook zo goed. Ik heb al best het een en ander meegemaakt en het is heel wrang als je dan van bepaalde mensen niks hoort, en heel waardevol als andere mensen je onverwacht een kaartje sturen dat ze aan je denken.
      Ik kan me voorstellen dat het soms moeilijk is als je zover weg woont. Gaat het goed met je man? Dikke knuffel.

      Verwijderen
  12. Oef wat herkenbaar is je verhaal, heel naar he hoe de dingen soms zo verkeerd kunnen lopen en de deur keihard voor je neus word dichtgeknalt....je hebt niets verkeerd gedaan, alleen je gevoel kenbaar gemaakt en waarom zou dat niet mogen...vrienden doen daar iets mee (en dan bedoel ik dus niet de deur dichtknallen). Kan me voorstellen dat, dat je veel pijn gedaan heeft, geeft je het gevoel het niet waard te zijn, althans zo voelde ik dat wel in een soortgelijke situatie...heb je ooit nog eens iets van haar gehoord of heeft ze het er bij gelaten? Gelukkig kunnen er ook steeds weer fijne vriendschappen ontstaan...waar dan ook en ik blijf daar zelf altijd nog in geloven en voor open staan...misschien wordt je wel steeds wat voorzichtiger, maar soms klikt het gewoon en dat blijft heel fijn om te ervaren, daarbij heb je vriendschappen op allerlei 'niveau's'...ze hoeven niet allemaal even diep te gaan...ik heb zelf eigenlijk ook maar 1 echte vriendin waarmee ik echt alles deel, maar daarnaast is er genoeg ruimte voor meerder vriendschappen waar je op een andere manier weer dingen deelt, maar die eveneens waardevol zijn! xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je mooie reactie Maddy. Bij mij is het nog erg vers, pasgebeurd. Ik wil er nu even niets mee doen, maar misschien op een later moment. Weet ook niet of ze zelf in de gaten heeft dat het zo bij mij is aangekomen...
      Wat jammer dat jij ook een soortgelijke ervaring hebt opgedaan.
      En ja, vriendschap is meestal heel fijn, en kan op verschillende manieren. En zolang dat voor beiden goed werkt is het prima. XXX

      Verwijderen
    2. Ik vind het in dit geval ook niet aan jou om er iets mee te doen...een vriend(in) die met je begaan is zou namelijk al lang aangevoelt hebben hoe het bij jou moet zijn aangekomen...die zou uberhaupt niet zo gereageerd hebben...zeker niet als je iemand al zo lang kent ❤️

      Verwijderen
    3. Zo voel ik het helemaal, zoals jij het beschrijft. Dankjewel.

      Verwijderen
  13. Als het maar van één kant komt steek ik mijn energie er niet in moet je maar denken. Zo doe ik het toch. Met scha en schande moeten leren. Maar weet je, voor elke vriendschap die je kwijtraakt komt er een andere in de plaats. Sommige blijven, anderen slaan een andere weg in.
    Ik weet wel dat dit nu voor jou op dit moment allemaal geen troost is. Na verloop van tijd ga je er de positieve kant van kunnen zien. Knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je reactie. Gelukkig zijn er nog een paar fijne mensen over. Maa het doet wel zeer.

      Verwijderen
  14. Wat een prachtig verhaal Brigit, ik ben zeer geroerd. Ik ben blij dat je dit hebt gedeeld op je blog. Want vriendschap is iets heel bijzonders in al zijn vormen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Beetje late reactie na een jaar, maar ik lees nu af en toe een stukje van jouw blog tot mijn genoegen. Wat moet je je afschuwlijk hebben gevoeld dat je vriendin je zo liet vallen. Zelf ben ik ook veel vriendinnen verloren, maar nu ik wat ouder wordt krijg ik door dat degene blijven waar het goed mee zit. Het zijn er maar een paar waar ik echt op kan bouwen, alle heel verschillend maar zo waardevol. Zelfs mijn allereerste vriendinnetje van toen ik 3 was heb ik nog steeds contact mee. Niet heel vaak, we zien elkaar hooguit 2 x per jaar. De vriendschap is veranderd, maar voelt nog altijd fijn als we elkaar zien en spreken. Er komen ook weer nieuwe vriendschappen bij en aangezien we op onze leeftijd veel selectiever zijn geworden weet je nu sneller of iemand bij je past of niet. Ik zeg altijd maar: ik heb liever een paar goede vrienden, dan een huis vol op mijn verjaardag. Het gros is allemaal gebakken lucht, helaas waar. Dus ik ga voor de kwaliteit en niet voor de kwantiteit. Ik wens jou veel warme vriendschappen toe lieve Brigit!

    Gr. Marianne op IG jannes_46.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je lieve reactie Marianne. Ook na een jaar nog :-))
      Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb nu nog maar een goede vriendin over. En mijn lieve zus natuurlijk. En ja, ik maak weer nieuwe contacten. Ik heb twee lieve dames van de revalidatie waar ik af en toe mee afspreek. En natuurlijk een aantal lieverds op IG. Waarvan ik er een paar zeker dit jaar nog hoop te ontmoeten... Gaan we doen hè?
      XXX

      Verwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.